Ο ταμπουράς ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια οργάνων, τα οποία συναντώνται σχεδόν σε όλους τους μουσικούς πολιτισμούς, από τη δυτική Ευρώπη, την βορειοδυτική Αφρική, τα Βαλκάνια, την Ασία μέχρι το άκρο της ανατολής, την Ιαπωνία.

Στον τόπο μας τον συναντάμε με ονομασίες όπως πανδουρίς, πανδούρα, ταμπούρ, θαμπούρα, τσιβούρι, μπουλγαρί, λιογκάρι, σάζι, καραντουζένι, ικιτελί.
Ο ταμπουράς εισάγει τον μαθητή, σε ένα καινούριο «σύμπαν» από όργανα, ήχους, μουσικά διαστήματα, ρυθμούς, μουσικές συμπεριφορές , νοοτροπίες. Ουσιαστικά μαθητής και καθηγητής καλούνται να μάθουν και να διδάξουν μέσα σε ένα πλαίσιο γραπτού πολιτισμού (όπως είναι το σχολείο) ένα βασικό πυλώνα και καρπό του προφορικού πολιτισμού που είναι η παραδοσιακή μουσική. Είναι ένα εργαλείο για την βιωματική και σε βάθος κατανόησή της.

Οι κινητοί δεσμοί (μπερντέδες ) του ταμπουρά επιτρέπουν την οπτική και ακουστική αντίληψη των διαστημάτων και των κλιμάκων. Με την τεχνική της πένας (δεξί χέρι) γίνεται βιωματικά η εντρύφηση στη θεωρία των ρυθμών και με την χρήση απλών συγχορδιών, η ρυθμική και αρμονική συνοδεία των τραγουδιών.
Με τη διδασκαλία ενός κατάλληλα επιλεγμένου ρεπερτορίου από όλα τα μέρη του Ελληνισμού, ο μαθητής γνωρίζει και αντιμετωπίζει στην πράξη τα διάφορα είδη μελοποιίας.